Atakan Göktepe

Filmekimi müthiş bir festival doğrusu. Özellikle mayısın sonunda Cannes'da yarışan ve merakımızı celbeden filmleri ve tabi daha nicelerini sinemaseverlerle buluşturuyor yıllardır. Bu yıl, sinema anlamında geçen seneye göre biraz sönük geçiyor aslında. Geçtiğimiz sene Nuri Bilge Ceylan'ın Kış Uykusu'yla Altın Palmiye, Xavier Dolan'ın Mommy'le Jüri Ödülü kazandığı ve Yönetmenlerin On Beş Günü bölümünde Whiplash'in yarıştığı, Leviathan'ı, White God'ı ağırlayan bir Cannes Film Festivali, Birdman'le açılan, Kaan Müjdeci'ye Sivas'la iki ödül veren bir Venedik Film Festivali varken ve Boyhood gibi deneyimsel, epik bir filmi izlediğimiz bir senenin ardından bu yılın sönük olduğunu söylemek çok da yanlış değil herhalde. Tabi sinemasal anlamda bu kadar değerli bir yılın ardından 2015'ten de benzeri bir verim bekledim açıkçası. Biraz hayal kırıklığına uğradığımı söyleyebilirim. Tam bu duygu ve düşünceler içinde parlak, yeni ve çarpıcı bir şey izleme arzusundaydım ki henüz fragmanını izleme şansı bile bulamamışken hayranlık ve merakla posterini incelediğim The Lobster'ın Filmekimi programında olduğunu gördüm.

Kim Korkar Hain Kurttan? belki de benim en sevdiğim filmlerden bir tanesi. Onun hakkında yazmayı da ne zamandır istiyordum. Bugün D&R'da gezerken DVD'sinin gözüme ilişmesi üzerine filme duyduğum sevgi ve saygı depreşti ve bu yazıyı yazmaya karar verdim.

Öncelikle gözlemlediğim; bu filmi izleyen seyircinin iki yönde yorum yapıyor: Film bir başyapıt ve oyunculuk dersi diyorlar ya da çok sıkıcı, neden bu kadar Oscar aldığı ve IMDb'de 250 filmden biri olduğunu anlayamadık. Ben apaçık ki ikinci tarafta değilim. Ama şunu da belirtmek gerekir ki şayet sinema bir sanatsa her sanat eserinde olduğu gibi izleyici (ya da türüne göre okuyucu, dinleyici vs.) filmi sevmek zorunda da değil. Bu film için konuşacaksak filmin her kesimden seyirciye hitap ettiğini söyleyemem. Aslında standart bir sinema filmi de değil. Tiyatro uyarlamalarının avantajlarına ve dezavantajlarına sahip.